zgnoić

zgnoić: {{stl_51}}{{LABEL="twpldezgnoicacute"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}zgnoić{{/stl_39}}{{stl_41}} pf →{{/stl_41}}{{stl_50}}{{LINK="gnoić" LABEL="twpldegnoicacute"}}{{/stl_50}}{{stl_10}} gnoić{{/stl_10}}{{stl_50}}{{/LINK}}{{/stl_50}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_51}}{{LABEL="twpldegnoicacute"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}gnoić{{/stl_39}}{{stl_7}} <{{/stl_7}}{{stl_3}}zgnoić{{/stl_3}}{{stl_7}}>{{/stl_7}}{{stl_41}} (-ję){{/stl_41}}{{stl_7}}:{{/stl_7}}{{stl_9}} gnoić k-o{{/stl_9}}{{stl_6}} fam.{{/stl_6}}{{stl_7}} jemanden fertig machen;{{/stl_7}}{{stl_40}}

{{/stl_40}}{{stl_9}}gnoić się{{/stl_9}}{{stl_41}} rana{{/stl_41}}{{stl_7}} eitern{{/stl_7}}

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

zgnoić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}gnoić II {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zgnoić — dk VIa, zgnoję, zgnoisz, zgnój, zgnoił, zgnojony «spowodować, że coś zgnije, dopuścić do zgnicia, zamienić w nawóz» Zgnoić zboże. Zgnojona słoma. przen. posp. «pozbawić kogoś sił, zdrowia skazując na przebywanie w ciężkich warunkach; sprawić, że… … Słownik języka polskiego
gnoić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, gnoję, gnoi, gnój, gnojony {{/stl 8}}– zagnoić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} brudzić, zanieczyszczać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gnoić pokój. Zagnoiła brudnymi butami całą podłogę. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień

Academic dictionaries and encyclopedias